در زبان باستان هفت به معنای همیشگی و جاودانگی، خوش یمنی و به فال نیک گرفتن است. همچنین در زبان باستانی عدد هفت به نام “امرداد” است که معنای زندگی و جاودانگی را میدهد بنابراین ایرانیان باستان هفت واژه را به نشانه آن گزینه کرده و بر خوان نوروزی میچینند.