ما قصد داریم که با معرفی میوه‌های استوایی (Tropical Fruits) شما را همانند آلیس چند دقیقه‌ای به شهر عجایب دعوت کنیم. میوه‌های استوایی به دو دسته تقسیم می‌شوند یک دسته خیلی زیبا و دلبرا یک دسته نافرم و بدقواره؛ ولی در کل میوه‌ها گیاهانی دوست داشتنی هستند که نه تنها خوشمزه هستند بلکه یک عالمه خواص درمانی و سلامتی برای ما دارند. این روزها میوه‌های استوایی به عنوان میوه‌های لاکچری در کشور ما معروف شده‌اند. اگر شما هم دوست دارید که از مهمان‌هایتان با میوه‌های لاکچری پذیرایی کنید شاید لازم باشد اسامی گروه میوه استوایی را بلد باشید.
دست بودا
دست بودا از خانواده مرکبات است که به‌عنوان بوشوکان یا مرکبات انگشتی نیز شناخته‌شده است. این میوه که پوست آن تا حدودی به پوست لیمو شباهت دارد، بومی جنوب غربی چین و شمال شرقی هند است و مانند یک دست انگشتی غول‌پیکر یا ماهی مرکب زرد به نظر می‌رسد. این میوه در فصل زمستان رشد می‌کند و می‌تواند تا 12 اینچ یعنی 30 سانتیمتر رشد کند.
هنگامی‌که به‌صورت عمودی تقسیم شود، گوشتی سفید، آبدار و غالباً بدون دانه خواهد داشت. با توجه به رایحه خوشبوکننده آن (مانند بنفشه)، پوست زرد ضخیم آن اغلب برای تهیه مربا و ترشیجات، طعم‌دهنده مشروبات الکلی و لباس‌های عطری استفاده می‌شود. در ژاپن نیز به‌عنوان یک میوه عالی برای سال نو محسوب می‌شود و به‌عنوان دکوراسیون در خانه‌ها به نمایش گذاشته می‌شود.
کیوی (Kiwifruit)
کیوی را هم می‌شناسید. کیوی از آن میوه های استوایی عجیب و غریب نیست. نهال‌های کیوی در ایران هم کشت و برداشت می‌شوند. این میوه پشمالو ۷۰ کالری دارد و منبع بی‌نظیری از فیبر و پتاسیم است. کیوی دو برابر پرتقال ویتامین C دارد. کیوی را هم می‌توان در انواع آب‌میوه‌ها، اسموتی ها، سالاد و با ماست کم‌چرب نوش‌جان کرد.
استار فروت (کارامبولا):
استار فروت میوه ستاره‌ای یا اختری با نام انگلیسی Carambola میوه‌ای محبوب در سراسر جنوب شرقی آسیا، جنوب اقیانوس آرام و بخش‌هایی از شرق آسیاست. این درخت میوه‌دار بومی فیلیپین، اندونزی، مالزی، ویتنام، هند، بنگلادش و سریلانکاست. دلیل نام‌گذاری میوه کارامبولا به ستاره‌ای به این خاطر است که در صورت ایجاد برش عرضی در میوه، میوه به شکل ستاره به نظر می‌رسد. کارامبولا درختی همیشه سبز، کوچک، کند رشد با تنه‌ای کوتاه و به شکل درختچه و با برگ‌های بیضی شکل و کوچک است. این درخت دارای شاخ و برگ انبوه با تاجی گرد و کروی است. اندازه هر میوه کارامبولا ۵ تا ۱۵ سانتیمتر است.
میوه‌های کوچک‌تر و نارس طعم ترش و میوه‌های رسیده و زردرنگ بسیار شیرین هستند. گوشت میوه استارفروت ترد و آبدار است و طعم بسیار خوبی دارد. طعم استارفروت به ترکیبی از طعم سیب، گلابی، انگور و خانواده مرکبات شبیه است. این میوه سرشار از ویتامین A، C، پتاسیم و فیبر است. به گزارش فرارو، کارامبولا منبع غنی از آنتی اکسیدان‌های پلی‌فنولیک اولیه و ثانویه است که خواص ضد میکروبی بالایی دارد. استارفروت برای درمان کلسترول بالا بیماری قلبی _ عروقی و تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مفید است. این میوه هنوز در ایران به مرحله کشت انبوه نرسیده است. به نظر می‌رسد که کاشت کارامبولا در آب و هوای گرم و مرطوب مناطق حاشیه دریای عمان، خلیج فارس و در شمال کشور می‌تواند عملکرد خوبی داشته باشد. بذر این میوه کمیاب است.
چیکو (ساپودیلا):
چیکویا ساپودیلا یکی از خوشمزه‌ترین میوه‌های مناطق گرمسیری و استوایی است. این میوه با نام علمی Manilkara zapota از خانواده Sapotaceae بومی مناطق گرمسیری آمریکای مرکزی از شمال تا مکزیک و از شرق تا کارائیب است. چیکو درختی میوه‌دار و همیشه سبز است که در آب و هوای سرد رشد خوبی نخواهد داشت. ساپودیلا به شکل یک درخت تنومند (تا ارتفاع ۳۰ متر) است. برگ‌های این درخت براق و بیضی شکل مانند برگ درخت انبه است. میوه چیکو گرد یا بیضی به رنگ قهوه‌ای روشن است که یک پوسته قهوه‌ای اطراف آن را پوشانده است. میوه خوش‌طعم رسیده چیکو گوشت شیرین و نرمی دارد.
چیکو منبع غنی از پروتئین، ویتامین C، ویتامین گروه B، آهن، کلسیم، فسفر، منیزیم، سدیم و پتاسیم است. مهم‌ترین مناطقی از ایران که به کشت چیکو پرداخته‌اند، استان هرمزگان به‌خصوص شهرستان میناب و در استان سیستان و بلوچستان، شهرستان‌های چابهار، کنارک و قصرقند است. درخت ساپودیلا از طریق بذر تکثیر می‌شود. این درخت در مناطقی اعم از جنوب سیستان و بلوچستان، جنوب فارس، جنوب خوزستان، هرمزگان، بوشهر و مناطق ساحلی استان‌های شمالی کشور مانند استان مازندران قابلیت کاشت و نگهداری در فضای آزاد را دارد. دمای زیر صفر حتماً این درخت را از پای در می‌آورد. بذر درخت چیکویا ساپودیلا را می‌توان از فروشگاه‌های اینترنتی معتبر بذر خریداری کرد. برخی از گلخانه‌های استان‌های جنوبی نهال چیکو را برای فروش در دسترس قرار داده‌اند.
میوه سالک
سالک بومی اندونزی و مالزی است که به‌عنوان میوه مار نیز شناخته می‌شود. شکل و اندازه آن دقیقه مانند یک انجیر رسیده است، اما دارای نوک انگشتی و پوسته‌پوسته قهوه‌ای است. این ماده با جدا کردن نوک و لایه‌برداری پشت پوست قابل مصرف است.
این گیاه دارای یک حالت ترد و عطر و طعم شیرین است و آن را به یک انتخاب محبوب برای سالاد میوه تبدیل می‌کند. همچنین از آن در سوپ و نگهدارنده‌ها استفاده می‌کنند و می‌توان سالک را به‌صورت کنسرو در شربت، آب‌نبات و ترشی نیز مصرف کرد.
دوریان – Durian
دوریان یکی از میوه های استوایی است. ممکن است بسیاری از افراد این میوه را دوست داشته باشند. قسمت بیرونی این میوه خاردار است، و درون این میوه حالت خامه ای و نرم است و رایحه ای بسیار شدید دارد. در حقیقت ، حتی وقتی پوسته دست نخورده باشد ، اغلب می توانید بوی میوه را حس کنید. این میوه دارای بود بد عین لاشه ماهی هست البته اینطور میگن ولی حقیقتا من از نزدیک که بو کردم بوی بدی احساس نکردم!! حتی هتل ها ورود این میوه را به داخل ممنوع کردن اگر با هواپیما پرواز کنید حملش مشکل خواهید داشت و نمی گذارند با خودتون ببرید داخل!! توی کشورهایی مثل تایلند این میوه رو واقعا دوست دارند و از آن بعنوان سلطان میوه ها بخاطر خواص معجزه آورش یاد می کنند
