بیوگرافی احمد شاملو
احمد شاملو در ۲۱ آذر ۱۳۰۴ در خیابان صفی علیشاه تهران متولد شد. پدرش حیدر نام داشت که تبار او به گفتهٔ احمد شاملو در شعر من بامدادم سرانجام از مجموعهٔ مدایح بیصله به اهالی کابل برمیگشت. مادرش کوکب عراقی شاملو، و از قفقازیهایی بود که انقلاب بلشویکی ۱۹۱۷ روسیه، خانوادهاش را به ایران کوچاندهبود. دورهٔ کودکی را به خاطر شغل پدر که افسر ارتش بود و هر چند وقت را در جایی به مأموریت میرفت، در شهرهایی چون رشت و سمیرم و اصفهان و آباده و شیراز گذراند. دوران دبستان را در شهرهای خاش، زاهدان و مشهد گذراند و از همان دوران اقدام به گردآوری مواد فرهنگ عامه کرد. دوره دبیرستان را در بیرجند، مشهد و تهران گذراند و سال سوم دبیرستان را در دبیرستان ایرانشهر تهران خواند و به شوق آموختن دستور زبان آلمانی در سال اول دبیرستان صنعتی ثبتنام کرد.
دورهٔ کودکی را به خاطر شغل پدر که افسر ارتش بود و هر چند وقت را در جایی به مأموریت میرفت، در شهرهایی چون رشت و سمیرم و اصفهان و آباده و شیراز گذراند. دوران دبستان را در شهرهای خاش، زاهدان و مشهد گذراند و از همان دوران اقدام به گردآوری مواد فرهنگ عامه کرد. دوره دبیرستان را در بیرجند، مشهد و تهران گذراند و سال سوم دبیرستان را در دبیرستان ایرانشهر تهران خواند و به شوق آموختن دستور زبان آلمانی در سال اول دبیرستان صنعتی ثبتنام کرد.
در اوایل دهه ۲۰ خورشیدی پدرش برای سر و سامان دادن به تشکیلات از هم پاشیده ژاندرمری به گرگان و ترکمن صحرا فرستاده شد. او همراه با خانواده به گرگان رفت و به ناچار در کلاس سوم دبیرستان ادامه تحصیل داد. در آن هنگام در فعالیت های سیاسی شمال کشور شرکت کرد و بعدها در تهران دستگیر شد و به زندان شوروی در رشت منتقل گردید. پس از آزادی از زندان با خانواده به رضائیه (ارومیه) رفت و تحصیل در کلاس چهارم دبیرستان را آغاز کرد.
شاملو با به قدرت رسیدن پیشه وری و جبهه دموکرات آذربایجان به همراه پدرش دستگیر می شود و دو ساعت جلوی جوخه آتش قرار می گیرد تا از مقامات بالا کسب تکلیف کنند. سرانجام آزاد می شود و به تهران باز می گردد و برای همیشه ترک تحصیل می کند.
شهرت اصلی شاملو بهخاطر نوآوری در شعر معاصر فارسی و سرودن گونهای شعر است که با نام شعر سپید یا شعر شاملویی که هماکنون یکی از مهمترین قالبهای شعری مورد استفاده ی ایران بهشمار میرود و تقلیدی است از شعر سپید فرانسوی یا شعر منثور شناخته میشود.
شاملو کیست؟
احمد شاملو، شاعری بلند آوازه و نویسندهای توانمند بود. «الف. بامداد» و «الف. صبح»، تخلص مردی است که عمده شهرت وی بهخاطر پایهگذاری جریانی نو در شعر معاصر فارسی بهوجود آمده است. احمد شاملو، زبانشناس، مترجم، فرهنگنویس، روزنامهنگار، فیلمنامهنویس و پژوهشگری شناختهشده بود که زندگی پربار او، با پستیوبلندیهای بسیار همراه بوده است. شاملو بهواسطه ارج نهاندن به مفهوم «هنر متعهد»، طرفداران و مخالفان بسیار دارد؛ اما بیگمان، کمتر کسی یارای انکار این موضوع را دارد که وی، از شاخصهها و پیشگامان ادبیات غنی پارسی است.
روند شاعری احمد شاملو
شاملو در سال ۱۳۲۵ بخشی از شعر «ناقوس»نیما یوشیج را میخواند و برداشتش از شعر دگرگون میگردد. در همان سال نیما را ملاقات میکند و از آن پس یکی از شاگردان پر و پا قرص او میشود. مجموعههای اولین شاملو در قالب نیمایی است. اما شاملو پس از آشنایی با شعر شاعران انقلابی در جهان همچون پل الوار و لویی آراگون فرانسوی، لورکا اسپانیایی و مایاکوفسکی روسی تحت تاثیر قرار میگیرد و با شعر منثور یا بی وزن روبرو میشود. شعرهای مجموعه «هوای تازه» او تلاشی برای فاصله گرفتن از سبک نیمایی محسوب میشود. در واقع شاملو نخستین بار در شعر «تا شکوفهٔ سرخ یک پیراهن» که در سال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد رسما «وزن» را رها کرد و به صورت پیشرو، سبک نویی را در شعر معاصر فارسی بینان نهاد که امروزه با عنوان شعر شاملویی، شعر سپید و شعر منثور از آن نام برده میشود و یکی از رایجترین قالبهای شعر فارسی است.
شاملو درباره شعر بی وزن میگوید: امروز خواننده شعر میداند که وجه امتیاز شعر از ادبیات، تنها و تنها منطق شاعرانه است، نه وزن و قافیه و صنعتهای کلامی.
دکتر شفیعی کدکنی درباره تاثیر شاملو بر شعر فارسی میگوید: «اگر شعر امروز فارسی میتواند در کنار شعرهای رایج در ادبیات معاصر جهان از حضور خود شرمگین نباشد، به برکت تأثیرپذیریهای خلاق نسل شاملو و شخص شاملو از شعر فرنگی است.»
همچنین ضیاء موحد (شاعر و استاد فلسفه) معتقد است امروزه تأثیر شعر شاملو بر شعر معاصر ایران از تأثیر شعر نیما بیشتر مشهود است.
شعر شاملو با وجود اینکه فاقد وزن عروضی است؛ سرشار از قافیهها و موسیقی درونی است. زبان او تلفیقی از سادگی و پیچیدگی است و او با هنرمندی واژگان کلاسیک و ادیبانه را در کنار واژگان معمول و عامیانه مینشاند و زبانی منحصر به فرد ایجاد میکند. ترکیب سازی و تصاویر و تعابیر بکر و تازه از ویژگیهای دیگر شعر شاملوست. شعرهایی که سراسر بر محور انسان گرایی و عشق و آزادی و حماسه میچرخد.
سرانجام احمد شاملو پس از تحمل سال ها رنج و بیماری، در ساعت ۹ شب دوم مرداد ۱۳۷۹ (چند ساعت بعد از آن که دکتر معالجش او و آیدا را در خانهٔ شان در شهرک دهکدهٔ فردیس کرج تنها گذاشت، درگذشت. و پیکرش در امامزاده طاهر کرج، به خاک سپرده شدهاست. عشق، آزادی و انسانگرایی، از ویژگیهای آشکار سروده های شاملو هستند. سنگ مزار شاملو را چندین بار افراد ناشناسی شکسته اند.